Dag 11 “Hij gaat naar Santiago!”, een bizar einde

Onder Tilburg ligt een prachtig natuurreservaat. Ook al komt de zon nauwelijks door, ik geniet van de wandeling! Je loopt over een goudgeel bladerendek, overal komt de rust je tegemoet. Het is heerlijk om zo in deze prachtige omgeving rond te stappen. Ik kom langs vennetjes, druk pratende ganzen in de verte, bomen met merkwaardige wortels en oplichtende bladeren. Je kijkt je ogen uit.

Vannacht heb ik in een apart huisje geslapen, gebouwd in een zeer grote garage-achtige ruimte achter het huis. Mijn gastvrouw is een druk pratende maar wel aardige dame die een heerlijk ontbijt heeft klaar gezet. Ik krijg zelfs een miniworstenbroodje mee. Ze is erg sociaal.

Al vroeg ga ik de poort uit, het is vrij koud. Pas na lange tijd loop ik Tilburg uit en kom in een heel mooi gebied.

Ik merk dat ik behoorlijk mijmerend aan het lopen ben, daardoor te weinig oplet en vaak verkeerd loop. Ach, ik heb alle tijd en neem ook alle tijd.

Er komen drie mensen aan, twee druk pratende dames en een heer die achter hen aan loopt. Als het stel voorbij is hoor ik achter mij de man zeggen: “hij loopt naar Santiago!”… Ik wandel gewoon door.

Als ik het bos uitkom sta ik meteen tussen de weilanden. Het ziet er allemaal zo groen uit. Ik loop langs de rand van een weiland langs een sloot door het gras. Bij nader inzien is het wel erg saai groen, raaigras, waar verder niets anders groeit. Al het andere leven is uit de grond weggehaald. Dit heeft niets meer met natuur te maken.

Het is ‘modern’ agrarisch gebied, meteen naast een prachtig natuurgebied. Deze boeren zitten hier helemaal verkeerd, misleid door overheid en banken, bedrijfsleven en bepaalde politieke partijen.

Uiteindelijk kom ik via zandpaden, bijna onbegaanbaar gemaakt door die zware tractoren, in Baarle aan. Het is deels Bels zoals ze hier zeggen, Baarle-Hertog, deels Nederlands, Baarle-Nassau, maar dan wel op onnavolgbare wijze in elkaar gevlochten. Je stapt midden op een straat de grens over en 20m verder opnieuw!

Er is zelfs een huis waar de grens dwars door de woning loopt. Het heeft 1 voordeur met 2 nummers, één voor B en één voor NL!!

Ook doet Baarle goede zaken met vuurwerk! Explosief dorp hier!

Mijn slaapadres is een woonboerderij met 3 koeien en nog enkele andere dieren. Ik kom aan als de hemel diep rood is en de zon al verdwenen. Gelukkig kan ik hier mee eten. Alles staat al klaar. Eerst even douchen.

Onder het eten praten we over de camino, de boeren en de biodiversiteit.

Dit is mijn laatste loopdag. Morgen ga ik naar Oplinter voor de verjaardag van Lucas. Met de bus en de trein. En 1,5uur lopen.

Ik dank jullie allen hartelijk voor het meelopen en reageren op m’n verhalen. Dat doet je goed.

Dank!

Jaco