Dag 1 Bladeren, bomen en zand

Dag 1 Bladeren, bomen en zand

01 November 2022 | Nederland, Elshout

Dat is weer even wennen. Eerst met de NS naar Breda, dan de bus naar Dongen. Om ca 11u heb ik mijn eerste stappen gezet, oostwaarts. De herfststorm (aan de kust ca windkracht 8!) heb ik in m’n rug en de zon schijnt! Wat een mooi begin. Ik weet dan nog niet hoe lang ik deze dag bezig ben. In het donker kom ik uiteindelijk in Elshout aan en blijk dan 27km te hebben gelopen… Het is zeker een jaar geleden dat ik voor ‘t laatst meer dan 20km liep. Kortom, even wennen dus.

Gelukkig ben ik hier in Elshout vriendelijk en goed opgevangen! Het is een grote woonboerderij met enkele paarden en een megakeuken. Meneer kookt, sinds Corona een verschuiving in de man/vrouw-werkverdeling. Hij vindt ‘t gewoon leuk, dat herken ik bij mijzelf! Hoe mensen kunnen veranderen… Het is hier rustig, ik denk dat ik de enige caminoloper ben.

Af en toe word je onderweg even aangesproken, maar ik merk dat ik er toch weer aan moet wennen om ook zelf initiatief te nemen. Dat zal wel goed komen. Hé, ik loop op de Hoge Dijk en ook in de Groenestraat?? Links, de even nummers, staat het ene bord, rechts, de oneven nummers, het andere… Zo kun je dus tegelijkertijd in 2 verschillende straten wonen en tóch in dezelfde!! Ja, het is hier Brabant. Een bijzonder stukje Nederland.

Mijn route loopt langs verschillende kapelletjes. Ik ga er heel veel zien! En mijn eerste is een boomkapelletje! Voor vogels een ideale plek om onder bescherming van Maria te schuilen en nestelen! Wat is het hier mooi met gouden herfstkleuren. Ik loop weer eens heerlijk dwars door al die bladeren te stappen. (Doet me denken aan vroeger, m'n kleinzoon Casper, jaar of 3 oud, in een park met z’n rode laarsjes parmantig en helemaal gefocust stappend/schoppend door al dat goudgeel.., nu is hij veel groter dan ik.)

Mijn pelgrimspaspoort komt snel vol te staan met allerlei stempels, die bij de kapelletjes te halen zijn. Ja, het wordt een drukke tocht met veel stempelwerk! En je kunt dus niet er zomaar eentje voorbijlopen[e-1f609].

Bij Kaatsheuvel kom ik langs ons grootste sprookjes- en pretpark, de Efteling! Ik ben er nooit geweest -denk ik-, maar misschien weet Maaike beter. Een enorm park waar je vanaf de weg erlangs nauwelijks iets ziet. Wel enorme parkeerplaatsen met onafzienbare hoeveelheden auto’s. Pas aan het eind hoor je kindergeschreeuw en zie je ineens een soort 8-baan met wagentjes waar je écht niet in zou willen zitten. Mijn haren gaan meteen recht omhoog staan (op m’n armen dan, hoofd zit onder m’n pelgrimshoed).

Dan bereik ik het Loonse en Drunense Zand. Wel eerst de A-zoveel over, wat een herrie! Eenmaal het bos in sterft het geluid weg en de stilte omringt je weer. Hier kun je genieten! De zandpaden en vooral de zandvlaktes halen m’n looptempo helemaal onderuit. Als ik om mij heen kijk zie ik bomen aan de rand van het zand en heel veel zand. De zon staat nu al laag, de schaduwen worden lang, ook die van mij. Hoe je klein en toch groot kan zijn[e-1f62c]! Wat is ‘t hier mooi en rustig!

De tocht dwars door het zand eist haar tol. Ik merk het aan mijn voeten en benen. Eerst nog weer een kapelletje en dan naar Drunen. Mijn logeeradres is nog een behoorlijk stuk verder. Het wordt langzamerhand steeds donkerder. Maar met elke stap kom ik dichterbij het einddoel voor vandaag. Het is een lange tocht. Veel langer dan ik had gedacht, maar ik kom toch in de Kapelstraat in Elshout. En dat is ook de enige straat van het dorp. De kapel is inmiddels dicht, morgen om 7 uur weer open! Ik heb het gehaald. Een koel Jupilertje is mijn deel! Ik heb een goed gevoel! Ook een moe gevoel[e-1f609]!

Gelukkig kan ik hier mee eten, het staat al bijna klaar, eerst even douchen. Ik tref het met de gastvrouw en gastheer. Vanuit Groningen na omzwervingen zijn ze hier beland. Maja, m’n gastvrouw, vertelt over hun kinderen en kleinzoontje en is benieuwd hoe het bij mij zit. We hebben een geanimeerd gesprek en het valt me ook opnieuw weer op hoe gemakkelijk en open mensen zijn die je onderweg treft.

Morgen ga ik naar Den Bosch. Het wordt weer een lange tocht (ca 25km). Ben benieuwd. Ik voel me zo stijf als een plank! Dadelijk snel naar bed! Om 8 uur ontbijt, daarvóór nog even terug naar de kapel die nu gesloten was.