Dag 3 Een rustige dag met een imposant begin
Door: Jaco
Blijf op de hoogte en volg Jaco
03 November 2022 | Nederland, Rosmalen
Aan t eind van de middag ben ik aangekomen in Villa Berkenheide, vlakbij Nuland. Ik zit in een klein huisje, cosy. Van te voren heb ik eten ingeslagen want deze plek geldt als appartement, waar alleen koffie/thee/handdoeken en wc-papier aanwezig zijn. Het ligt midden in het bos en het is super stil…
Het was een rustig dagje met veel bewolking, weinig zon en aan t eind klein beetje regen.
Heel anders dan gisteren loop ik vandaag weer over veel goudgele bladeren, smalle bospaden en soms wat asfalt. Maar vanochtend gaan mijn schreden natuurlijk eerst richting de basiliek, dat hemelhoog rijzend bouwwerk dat stad en ommeland beheerst.
Ja, elke keer dat ik in Den Bosch ben word ik weer getroffen door de grootsheid van de Sint Jan. Dit werk van vele mensen, gedurende vele jaren en waarschijnlijk ten koste van veel arbeiders en eenvoudige gelovigen tot stand gebracht. En wij mogen er nu van genieten…
Het blijft een (soort duivels) dilemma.
De klok slaat negen. De kerk is nog steeds in renovatie-mode, getuige de stellages aan de noordzijde, vanwaar ik de basiliek nader. Binnen is het stil, links is de fraaie Mariakapel waar ik m’n stempel haal. Ik heb er al vele. Nu zou de zon moeten schijnen. De grote kleurrijke glazen laten allemaal figuren zien, heiligen, priesters en edelen, die ik niet een, twee, drie kan plaatsen. Ik denk dat vaak de ramen door rijke families zijn geschonken en ook ter hunner pracht en praal dienden.
Slechts een enkel raam zegt mij iets.
De buitenkant van de Sint Jan is indrukwekkend. Hoe meer je kijkt, hoe meer bewondering je krijgt voor het vakmanschap van de makers, al die bogen, uitbreidingen, beelden, torentjes en engeltjes boven op het dak. Ik heb mij eens laten vertellen dat bij herstelwerkzaamheden een van de engeltjes een mobieltje aan één oor erbij kreeg…
Gelouterd loop ik verder, maar eerst nog even langs Jeroen Bosch op de Markt, als tegenwicht van al dat heiligs. Al staat recht tegenover hem Maria met het kind in een soort kooitje… Een bijzondere stad, 's-Hertogenbosch.
Terug naar de kerk, de Parade over en je bent al bij de stadswallen en daar houdt de stad ineens op. De Bossche Broek strekt zich voor je uit: een weids, laaggelegen, soms wat moerassig gebied dat de kanonnen op de wallen een groot schootsveld gaf in vroeger eeuwen. Het was onderdeel van de waterlinie in 1629!
Ik ben niet de enige die hier wandelt, men is hier al vroeg in de weer. Het uitzicht op de Sint Jan is groots! Hij torent hoog boven alles uit! Het blijft een boeiend gezicht. Over smalle paden loop ik de Broek uit.
Eerst de snelweg onderdoor, de verkeersherrie neemt daarna langzaam af. Ik kom in het Sterrenbosch waar de kunstenaar Leon Adriaan heeft gewoond. De herfstkleuren nemen nu alles over. Ik loop weer over/door een bladertapijt. Het is hier heel stil, er zijn nauwelijks andere mensen.
Het lopen gaat goed. Het is een mooi gebied.
Links van mij zie ik ineens een metalen object. Ik lees iets van ‘verwacht’: een toekomstig openluchttheater met een programma voor 2029 (400jaar nadien). Je kunt al reserveren…
Het gebied waar ik nu ben heet “de Meierij” van ‘s-Hertogenbosch en was vroeger samen met de Meierijen van Leuven, Brussel en Antwerpen (Vlaams Brabant) verbonden.
Ik loop op de keerdijk van Den Dungen, een dorp omringd door een ringdijk die het water van de Maas moest keren. Vrij uniek in Nederland. In de 14e eeuw kwam het wel voor dat in die toenmalige strenge winters het kruiende ijs op de Maas ver buiten haar oevers werd afgezet. Overigens meanderde de rivier zo sterk dat hele lussen ver het land inkwamen. Soms brak de keerdijk door en stortte het water naar binnen. Hierdoor ontstonden ‘wielen’, kleine meertjes.
Dichters bezingen dit gebied.
Eerst zie je aspergevelden in herfsttooi en even later bloeiende lavatera langs de weg. Het is november 2022.
Nu kom ik in de buurt van mijn slaapplek in een Villa. De gastvrouw Eva is nieuwsgierig naar de dingetjes aan m’n rugzak. Ze vertelt dat ze met haar man naar Santiago de Compostela is geweest, hij lopend, zij met de auto en bagage erachteraan… We hebben gezellig staan praten in m'n tijdelijk huisje.
Morgen vroeg weg naar Veghel!
-
04 November 2022 - 06:55
Maaike:
Had net mijn verhaaltje verteld op je dag 2 maar zag dat het niet geplaatst is , al het groen ende mooie bomen en rivieren op sommege plekken straalt de rust ervan af , ik kan me voorstellen dat je geniet !
ik Ben nooit in St Jan geweest , heel indruwekkend denk ik al die eeuwen oude architecture, hoop dat je vandaag weer een mooie zonnige wandeling hebt [e-1f600]
-
04 November 2022 - 13:32
Denise:
[e-1f600]
-
04 November 2022 - 16:50
Piet:
Ik merk dat je er meteen lekker inzit. Goed zo! Leuk om te lezen over het gebied waar je door heen stapt! Is de reis naar binnen ook begonnen?
-
05 November 2022 - 12:55
Johan Grootveld:
Ja, die Sint Jan is wel een mooie gotische kerk. Volgens mij de enige van die omvang in ons land. Vorig jaar daar op het plein nog Bossche bollen gegeten met Marijke.
-
05 November 2022 - 16:42
Bert En Jorine:
Het is mooi in ons Brabantse land.
Het is een tocht met veel variatie, daar kun je wel van genieten. Bos, heide, de zandvlakte van de Loonse en Drunense duinen, Den Bosch, een gezellige stad. De Sint Jan is altijd prachtig in de Kersttijd met een levensgrote kerststal.
Geniet ervan, zowel van het lopen als van de rust om je heen.
Het is toch met 300 km een flinke tocht. Weer een hele prestatie hoor .
-
05 November 2022 - 17:26
Jaco Robijn:
Voor Johan: ben je wel eens in de Sint Jan van Gouda geweest?
-
08 November 2022 - 21:14
Hisco:
[e-1f44d] Goed bezig pa!
-
20 November 2022 - 20:42
Johan Grootveld:
Jaco,
Ik ben wat achter geraakt met lezen van je verslagen, wegens de knie operatie van Marijke, dus nu pas mijn reactie. De Goudse St Jan ken ik helaas niet, die moet ook wel mooi zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
